Jak się mieszka w bliźniaku?
Na pewno bardziej komfortowo niż w bloku czy szeregowcu. Niewątpliwym atutem jest też własny ogród. Różnica pomiędzy bliźniakiem a segmentem ulokowanym w szeregu polega na tym, że ten pierwszy posiada przejście z frontu domu do ogrodu. Z kolei mieszka się w nim mniej luksusowo niż w domu wolnostojącym.
Wiele zależy od powierzchni działki. Jeśli jest obszerna, łatwiej się zaadaptować. Nie mniej istotne są stosunki z sąsiadami – jeżeli będą życzliwe, życie w bliźniaku może być ciekawsze, niż w samodzielnym domu. Ponadto, wspólna ściana pozwoli zaoszczędzić na ogrzewaniu. Kiedy mniej powierzchni styka się z zimnym powietrzem na zewnątrz, straty ciepła będą niższe. Inne korzyści wynikające z niektórych wspólnych przyłączy (telekomunikacyjnego, kanalizacyjnego, wodnego), to możliwość podzielenia kosztów ich budowy, a nawet utrzymania. Tym samym można zmniejszyć wydatki przeznaczane na eksploatację domu.
Należy jednak pamiętać, że nawet mając świetnego sąsiada, pewne różnice – zwłaszcza w trybie życia – mogą być nie do pogodzenia. Tym samym warto zadbać o izolację akustyczną. Istnieje przecież niewielkie prawdopodobieństwo, że będziemy sąsiadować z rodziną, która nie hałasuje, a ponadto – budzi się i zasypia o tej samej porze, co nasza. Przy wadliwej izolacji wspólnej ściany może być to źródłem ciągłych konfliktów.
Podobnie jak w przypadku domów szeregowych, istotne jest, w którym miejscu usytuowano tarasy. Jeśli przylegają do siebie, powinny być duże i rozdzielone ścianką. Pozwoli to zapewnić prywatność. W sytuacji, gdy znajdują się na zewnętrznych narożnikach segmentów lub za nimi, wzajemne sąsiedztwo nie będzie krępujące.
Po czym poznać dobry projekt bliźniaka?
Projekt powinien być prosty, funkcjonalny i po prostu ładny. Pod tym względem wszystkie bliźniaki, szeregówki i domy wolnostojące można podzielić na dobre i złe. Tych drugich, niestety, wciąż buduje się dużo więcej.
W projektach bliźniaków należy zwrócić szczególną uwagę na rozwiązania zastosowane w pobliżu ściany dzielonej z częścią domu należącą do sąsiada. Powinna być masywna, murowana i gruba na co najmniej 24cm, a jeśli została wylana z żelbetu – nie cieńsza niż 18cm. Najlepiej, jeżeli będzie to ściana podwójna, niezależna od fundamentów po dach, oddzielona konstrukcyjnie szczeliną dylatacyjną wypełnioną wełną mineralną. Jeśli jest wspólna (a nie niezależna), koniecznie musi być masywna. Nie powinny być na niej oparte stropy. Ich belki lub zbrojenie podstawowe (w stropie żelbetowym wylewanym) należy usytuować równolegle do niej. W innym wypadku będą przewodzić odgłosy pracy urządzeń, uderzeń młotkiem w warsztacie, zamykania drzwi, głośnej muzyki, a nawet chodzenia w drewniakach czy w butach na obcasie – pozornie nieuciążliwe, a jednak w nocy trudne do zaakceptowania.
W ścianę dzielącą domy nie powinny być wbudowane żadne przewody wentylacyjne ani kanalizacyjne. Nie można w nią niczego wkuwać, nawet poziomego podejścia instalacyjnego. Wszystko to zmniejsza bowiem izolacyjność akustyczną i odporność ogniową. Przewody wentylacyjne i piony instalacji powinny być przybudowane do takiej ściany bez zmniejszania jej grubości.
Dobrze, jeśli masywna ściana jest wyprowadzona 30cm ponad pokrycie. Wtedy skutecznie pełni także funkcję oddzielenia pożarowego. Ogień zaprószony na poddaszu sąsiada, nie przeniesie się zbyt szybko do naszej części domu. Możliwe jest spełnienie tego warunku także w inny sposób – przez połączenie ściany oddzielającej z niepalną izolacją połaci dachowej z wełny mineralnej lub szklanej. Minimalne wymagania dotyczące izolacyjności ogniowej ściany tego typu od fundamentów po pokrycie dachu, to REI60. Oznacza to, że ściana musi zachować odporność na działanie ognia przez 60 minut. Ponadto, powinna być w stanie utrzymać stabilność konstrukcji i skutecznie izolować mieszkanie, chroniąc je przed przemieszczaniem się ognia między segmentami. W większości regionów właśnie czas 60 minut wystarcza na wezwanie straży pożarnej, jej dojazd i pierwsze efekty działań (tzn. przynajmniej zabezpieczenie przed rozprzestrzenianiem się ognia poza objęty pożarem segment). Jeśli ściana oddzielenia jest solidnie wymurowana z cegły pełnej ceramicznej lub bloczków silikatowych i ma przynajmniej 24cm grubości, to z reguły jej odporność jest wyższa. Wytrzyma wtedy nawet dwugodzinny pożar w mieszkaniu sąsiada.